New Orleans

Hoi allemaal,

Alweer een week of twee in New Orleans en onwijs veel leuke dingen gedaan. In het eerste weekend zijn we samen met David en Georjenna naar downtown New Orleans gegaan. Daar hebben we rondgekeken in het hotel waar Amanda en Steven gaan trouwen. Super luxe en met een prachtig terras op het dak waarvan je over heel New Orleans kunt kijken. Daarna zijn we naar een bekende bar gegaan om daar de Hurricane te proberen. Dit is een drankje met een stuk of vijf ‘shots’. We hebben hem dus ook maar samen gedeeld.
’s Avonds zijn we met vrienden van Georjenna en David naar de Japanner geweest. Ook in Amerika is het zo dat er dan een kok aan je tafel komt staan die niet alleen kookt maar ook een showtje opvoert. We hebben er erg lekker gegeten en het gezellig gehad met de vrienden.

De paar dagen daarna werd het erg koud, heel erg koud, voor hier dan. Zeker een paar graden onder nul en als dat maar eens in de zoveel jaar gebeurt staat de hele staat op z’n kop. Het deed ons denken aan Nederland! Scholen gingen dicht en ook David en Georjenna hoefden niet naar hun werk vanwege de kou. Het komt ook door de vele bruggen die hier zijn boven de moerassen, die bevriezen sneller dan een gewone weg en daarom werden veel wegen afgesloten. We zijn dus een paar dagen thuis gebleven en hebben lekker films gekeken en spelletjes gespeeld.

Later in de week was het weer boven nul en ging het gewone leven voor de meeste mensen weer verder. Wij zijn toen naar het museum gegaan over Orkaan Katrina. Het museum vertelt over de grootste orkanen die New Orleans getroffen hebben. Het was gek om te horen wat hier vlak na de orkaan allemaal gebeurd is. Mensen met geweren die zomaar op alles en iedereen begonnen te schieten en agenten die een brug probeerden te verdedigen (nog steeds niet bekend waarom) en daarom op mensen begonnen te schieten, maar het mooiste was toch wel om te horen dat de meeste mensen elkaar gingen helpen. Zoals een man met een zelf gebouwde kano die zijn buurt rond ging varen om zijn buren van hun daken van huizen te redden. Of de medewerkers van het ziekenhuis die dag en nacht bleven om de patiënten te verzorgen, zonder elektriciteit.

In het weekend hebben David en Georjenna ons meegenomen naar een alligator ranch waar we een rondleiding kregen van een hele enthousiaste gids. We hadden geluk want we waren de enige bezoekers op dat moment, dus we hadden echt een prive rondleiding. Eerst kregen we wat informatie over alligators en wat ze doen op de ranch. Zo hoorden we dat er in de staat Louisiana 3 miljoen mensen wonen en er 2 miljoen alligators in het wild leven. Een alligator legt ongeveer 100 eieren per keer en van al deze jonge alligators overleven er uiteindelijk maar 4. Wat de mensen van de ranch doen is de eieren uit het nest halen en meenemen naar de ranch. Daar zorgen ze voor de ideale omstandigheden zodat uiteindelijk vrijwel alle eieren uitkomen. 4 jonge alligators zetten ze vervolgens weer terug in het moeras, net zoveel dus als er in de natuur zouden overleven. Alle andere brengen ze groot op de ranch en deze worden uiteindelijk gebruikt voor het leer en het vlees. Na deze informatie haalde onze gids een babykrokodilletje en mochten we de huid voelen. Omdat we maar met z’n vieren waren mochten we ook even in een speciale kamer kijken waar de baby alligators verblijven. Daar zat deze keer ook een grote alligator omdat hij ziek was. Toen de gids de deur open deed voor ons, schrokken we behoorlijk. Die grote alligator liep gewoon los door de kamer, en onze gids was daar al een aantal keren gewoon naar binnen gelopen om een baby alligator te pakken! Zo leerden we dat alligators in tegenstelling tot krokodillen helemaal niet agressief zijn zolang je ze maar met rust laat. Ze verdedigen zichzelf als ze zich bedreigt voelen, maar ze zullen je niet zomaar aanvallen.
Daarna gingen we naar een schuur . Er was een smal pad in het midden van de schuur en aan beide kanten zaten alligators achter een houten wand van ongeveer een meter hoog. Ze zaten per leeftijdsgroep bij elkaar. De jongste aligators waren echte baby alligators en de oudsten waren 6 jaar. Onze gids ging er eentje van 4 jaar vangen. Hij stapte zo de bak in en ving er eentje. Vervolgens had hij wat hulp nodig. Hij vroeg Desi de bek dicht te tapen zodat de alligator niet meer kon bijten. Dat was best even spannend maar het is gelukt! Onze gids nam deze alligator mee naar buiten en vertelde er nog wat over.
Als laatste gingen we naar een grote bak met baby alligators en mochten we met ze ‘ spelen’. De bekjes van al deze alligators waren al dicht getaped. De gids legde ons uit hoe we ze op moesten pakken en daarna mochten we het zelf proberen. Echt heel bijzonder om zo’n beestje vast te houden! De gids vroeg Desi ook nog om Mr. Schnappy op te pakken, de grootste en wildste baby alligator. Ze moest hem pakken en vervolgens drie seconden vasthouden. Omdat het lukte en daarna ook bij Marijn, kregen we allebei een Mr. Schnappy diploma van de grappenmaker.
Na deze superleuke en bijzondere middag gingen we naar een restaurant waar we samen met vrienden van David en Georjenna zouden gaan eten. Omdat zij er nog niet waren, zijn we maar gestart met een hapje en een drankje. En wat voor hapje neem je als je net bij de alligator ranch geweest bent? Alligatorbites! Kleine stukjes alligatorvlees die gefrituurd worden. Het ziet eruit als kipnuggets, het smaakt iets pittiger en het was erg lekker!!

Vorige week zondag was het tijd voor de jaarlijkse Super Bowl. Dit is de belangrijkste American Football game van het jaar en wordt door bijna alle Amerikanen bekeken. Ook wij zaten om vijf uur voor de tv om ‘het spektakel’ te bekijken. Al snel stond het ene team ver voor en was de wedstrijd eigenlijk al over. Wij vonden niet de wedstrijd maar de ‘halftime show’ het leukst. Bruno Mars gaf, samen met de Red Hot Chilli Peppers, een optreden van 20 minuten. Super leuk!

Een paar dagen later zijn we met z’n tweeën naar een plantation geweest. Hier in het zuiden van Amerika is veel slavernij geweest op de plantages. Veel plantages zijn er nog steeds en deze kun je nu bezoeken om te zien hoe dit eruit zag en om te horen hoe het hier vroeger ging. Wij kozen voor Laura’s plantation, een suikerplantage. Laura was iemand die als klein meisje op de plantage had gewoond en ook tijdelijk verplicht president van de plantage is geweest, ook al wilde zij dat niet. De president maakte namelijk zijn/haar slimste kind de nieuwe baas van de plantage en zo moest ook Laura deze plantage runnen. Op jonge leeftijd verkocht ze de plantage en ging in de stad wonen. Voor haar kinderen heeft ze het hele verhaal van haar leven op de plantage opgeschreven. Haar verhaal is later gevonden en wordt nu verteld op de plantage tijdens de rondleidingen. De rondleiding begon in een groot huis in allerlei kleuren. In dit huis woonde de familie van Laura, maar tegelijkertijd was het ook het businesscentrum. Hier kwamen mensen om zaken te doen. We zijn in alle kamers van het huis geweest, terwijl een gids ons het verhaal van Laura en haar familie vertelde. Het huis is een paar jaar geleden helaas grotendeels afgebrand en vervolgens herbouwd, dus we liepen niet meer door het originele huis. De brandweermannen hebben wel vrijwel al het meubilair weten te redden, dus dat was nog wel echt het meubilair dat van Laura en haar familie geweest is. We mochten helaas geen foto’s maken in het huis. Laura schreef vooral veel over haar oma in de tijd dat zij de president was. Haar oma was volgens Laura een verschrikkelijk mens en behandelde haar slaven slecht. Om aan meer slaven te komen kocht ze voornamelijk jonge meisjes. Zij konden dan zwanger worden en zo had ze gratis nog veel meer slaven. De slaven die op deze plantage gewerkt hebben waren niet alleen maar Afrikanen, maar ook Amerikanen en andere westerse mensen. Het had hier niet zo zeer te maken met ras, maar meer met klasse. De arme mensen waren slaaf van de rijken. De slaven leefden met hun hele familie in hele kleine huisjes waar verder niks was. Een paar van deze huisjes stonden nog op de plantage en daar mochten wij in. Heel indrukwekkend om te zien. Je kunt je niet voorstellen dat hier echt mensen in gewoond hebben, en dat dit niet eens zo heel lang geleden is. Naast het grote huis en de slavenverblijven hebben we ook de rest van het terrein gezien, waar onder andere nog een oud vervallen huis op stond en waar naast suiker ook allerlei vruchten zoals bananen en mandarijnen gekweekt worden. Heel bijzonder om dit te zien en het verhaal van Laura te horen!

Later deze week zijn we naar het Garden District in New Orleans gegaan. In New Orleans is er een groot verschil tussen arm en rijk te zien en het Garden District is de buurt van de meest rijke mensen. De huizen zijn enorm, heel erg mooi en goed beveiligd met grote hekken. Er zijn allerlei wandeltours te doen in dit district die langs de mooiste huizen en historische gebouwen gaan, maar wij kozen ervoor om gewoon zelf een wandeling te maken door deze buurt. Heel bijzonder is ook de begraafplaats in dit district. De mensen worden hier vanwege al het water en de mogelijke overstromingen boven de grond ‘begraven’, in een soort kleine stenen huisjes. Aan de rand van het Garden District ligt ook een lange winkelstraat waar we even rondgekeken hebben. Ook de winkels in deze straat zijn in dezelfde stijl, heel chique en vooral erg duur, maar zeker leuk om even rondgekeken te hebben!

Afgelopen weekend zijn we weer met David en Georjenna op stap geweest. Op zaterdag gingen we eerst lekker lunchen in een restaurantje. Daarna gingen we naar het centrum van New Orleans met de vele jazzbars. In vrijwel alle bars is er live muziek, zeker in het weekend. We hebben een gezellige bar uitgekozen en hebben daar een tijdje gezeten om naar de band te luisteren en lekker wat te drinken. Wat later in de middag gingen we naar Bourbonstreet, de meest bekende straat van New Orleans. Deze straat bestaat uit eigenlijk alleen maar bars en is zeker in de weekenden erg druk. Iedereen komt hier om flink te feesten. In het weekend wordt deze straat zelfs afgezet, auto’s mogen er niet in. Overal zitten straatmuzikanten en iedereen loopt buiten met een drankje in de hand. Drank wordt geschonken in plastic bekers, zodat je je drankje mee kan nemen naar buiten of zelfs naar de volgende bar. David en Georjenna namen ons mee naar de oudste bar van heel Amerika. Hier hebben wij een bijzonder drankje geprobeerd, namelijk de purple voodoo. Deze bar schijnt bekend te staan om dit drankje dus dat moesten we natuurlijk proberen. Wij vonden het niet top, het smaakte naar die zoete roze Hollandse kauwgomballen! Na deze bar gingen we naar een volgende bar waar we lekker gingen eten. Deze plek staat weer bekend om hun New Orleans Food. Allerlei gerechten die echt uit deze stad komen. We kozen voor een combinatie van drie gerechten. We kregen een schaaltje Jambalaya, rijst met kip. Een schaaltje gumbo, een pittige dikke soep. En het derde schaaltje was rijst met rode bonen. Erg lekker allemaal! Als toetje hebben we nog breadpudding gegeten, pudding gemaakt met brood dus. Ook dat smaakte weer erg goed! Na het eten zijn we nog heel even naar een andere bar gegaan om naar muziek te luisteren en daarna gingen we weer terug naar het appartement.

Op zondag was het voor het eerst sinds wij hier zijn eigenlijk écht mooi weer. Lekker warm en een heerlijke zonnetje. Een mooie dag om naar de dierentuin te gaan! We begonnen met een ontbijtje bij Ihop (international house of pancakes) en daarna gingen we door naar de dierentuin. Dit is eigenlijk net zoals in Nederland. Heel bijzonder was de witte tijger en later ook de gorilla. Die gingen echt voor ons poseren zodat we hele mooie foto’s konden maken. Ook erg grappig was de neushoorn, die met zijn hoorn in de modder stond te prikken! Er was ook een gedeelte waar we sommige dieren mochten aanraken. Daar waren schapen, geiten en konijnen, maar ook een slang, een soort leguaan, een groot Afrikaans insect en een schildpad. Best spannend om dit soort dieren aan te raken, maar wel heel leuk dat het kon!

We hebben nu nog ruim een week in New Orleans. Op woensdag 19 februari gaan we door naar Florida. Hier gaan we nog een rondreisje maken en hopelijk even van de zon genieten voor we weer terug naar Nederland gaan!